|
Multipla skleroza je bolest nepoznatog uzroka, pa samim tim u njenom liječenju ne primjenjuje se metoda liječenja prema uzroku bolesti. Iako još uvijek nema lijeka za MS, postoje brojni ljekovi koji utiču na tok bolesti, oporavak od relapsa i simptoma bolesti. U kombinaciji takvi ljekovi poboljšavaju kvalitet života osoba sa multiplom sklerozom.
Ljekovi koji se primjenjuju kod bolesnika sa MS-om dijelimo na ljekove koji se daju u akutnoj fazi bolesti i ljekove koji sprečavaju razvoj bolesti.
Ljekovi koji se daju u akutnoj fazi bolesti, dakle kada je nastao relaps bolesti, su kortikosteroidi. U pulsnoj kortikosteroidnoj terapiji, kortikosteroidi najčešće se daju intravenski u infuziji u dozi od 500mg/ 7 dana ili 1000 mg/3-4 dana. Nakon toga obično se nastavlja sa manjim dozama steroida tokom nekoliko dana, koji se uzimaju oralno, da bi se spriječilo brzo ponavljanje simptoma zbog razvoja takozvane steroidne zavisnosti.
Kao i kod svih ljekova i kod kortikosteroida postoje nus pojave i to oštećenja želudačne sluznice pa se uz kortikosteroidnu terapiju piju i ljekovi koji štite želudac; crvenilo u licu; prolazni povišeni krvni pritisak i povećani nivo šećera u krvi; nakupljanje vode; nemir; nesanica...
Uz terapiju kortikosteroidima preporučuje se dijetalna ishrana, bogata proteinima, sa smanjenim unosom ugljenih hidrata i soli, kao i nadoknada kalijuma i kalcijuma.
Ako bolesnik ne reaguje na liječenje kortikosteroidima u akutnoj fazi bolesti, primjenjuju se postupci kao što su plazmafereza, primjena imunoglobulina ili imunosopresivna terapija.
Plazmafereza (zamjena plazme) je vrsta terapije koja se razmatra kod oko 10% bolesnika sa MS-om. Kod plazmafereze zamjenjuje se tečni dio krvi bolesnika (krvna plazma) u kojoj se nalaze antitijela, za koje se pretpostavlja da napadaju mjelin nervnih ćelija.
Od 1993. godine otkrivanjem betainterferona (betaferon®) počinje primjena ljekova koji se daju zbog sprečavanja progresije bolesti (relapsa). Prije ovog otkrića kod velikog broja bolesnika vrlo brzo su se razvijali teški neurološki ispadi, najčešće motorička slabost u donjim udovima i nestabilnost u hodu.
Zbog njihovog uticaja na prirodan tok multiple skleroze beta interferoni nazvani su imunomodulacijski ljekovi. U liječenju se koriste sledeći beta interferoni:
-
|
AVONEX (inerferon beta 1a) – za intramuskularnu primjenu jednom nedeljno,
|
| - |
REBIF (inerferon beta 1a) – za subkutanu primjenu tri puta nedeljno,
|
-
|
BETAFERON (inerferon beta 1b) – za subkutanu primjenu svaki drugi dan.
|
Imunomodulacijsko liječenje kod bolesnika sa MS pokazuju sledeće pozitivne učinke:
-
|
smanjenje učestalosti i težine neuroloških pogoršanja (relapsa)
|
| - |
smanjenje broja oštećenja bijele mase (lezija) vidljivih magnetnom rezonantom
|
-
|
usporavanje napredovanja bolesti i razvoja trajnog neurološkog oštećenja
|
U oko 37% bolesnika dejstvo interferona je pozitivno. Beta interferon je efikasniji ako se u liječenju primjenjuje odmah nakon dijagnoze bolesti.
S obzirom da su simptomi u MS nepredvidljivi i različiti kod različitih bolesnika primjenjuje se i simptomatsko liječenje. Dok neki simptomi dolaze i prolaze, drugi mogu biti dugotrajni i stalni. Neki od simptoma koji se javljaju kod oboljelih od MS su: umor, spastičnost mišića, trnci, poremećaj ravnoteže i koordinacije, poremećaji govora, poremećaji sfinkera (kontrola mokrenja i stolice)...
Za liječenje ovih simptoma se osim promjene u načinu života primjenjuje:
1.-fizikalna terapija
2.-govorna terapija
3.-radna terapija
4.-psihoterapija
5.-ljekovi
6.-hiruške mjere
|
